Biologieles van juf Neeltje :-)

He allemaal,

Zo gauw alweer een nieuw bericht... dat hadden jullie niet verwacht. Ik kan beginnen met het feit dat het niet te lang wordt, maar wel informatie bevat dat ik niet snel zal vergeten!!
Ook heb ik nog heel weinig over Costa Rica geschreven, het is de hele tijd een land waar het vliegtuig van mij aankwam of waar het ook weer weg ging en ook weer weg gaat in de nabije toekomst...

Costa Rica dus. Een land waar heel veel mensen naar toe wllen, zo wil mijn broer er nog naar toe, Lizet en Nelleke... Vast nog wel meer. Ik kan alleen maar zeggen dat ik begrijp dat ze daar naar toe willen. Zestig procent van het land Costa Rica zit in Nationale Parken. Ze hebben er ongeveer 60 ofzo... Best veel. Komt Nederland aan met de Veluwe... en nog wel een paar meer, vraag me niet welke.
Het enige jammere van Costa Rica is... is het feit dat het er wemelt van de Amerikanen. Nou heb ik heel veel leuke Amerikaanse mensen ontmoet tijdens mijn reizen... maar hier zijn er echt gewoon te veel :-(

Maar goed, een biologieles dus ;-) Het gaat vandaag over de leatherback schildpad :-)
De leatherback schildpad is de grootste schildpad op aarde, ze kunnen makkelijk 2 meter lang worden en wegen gemiddeld rond de 300/400 kilo. Het is een soort schildpad dat met uitsterven bedreigd wordt, voornamelijk doordat de eieren (strafbaar natuurlijk) van deze schildpad zeer gewild zijn. Ook worden veel van deze dieren in vissersnetten gevangen, vervolgens worden ze natuurlijk weer vrijgelaten als ze nog leven, maar veel dieren hebben zo de dood gevonden.
De vrouwtjes leatherback legt haar eieren ´s nachts op zachte zandstranden. Nadat ze zo´n 70 a 100 eieren heeft gelegd, komen de eieren naar ongeveer zeven weken uit. Alle mini schildpadjes kruipen dan naar de zee om daar vlwassen te worden. Helaas voordat ze de zee bereiken hebben vele vogels deze schildpadjes al als lekkernij opgepeuzeld.

Tot zover deze wijze les over de grootste schildpad ter wereld ;-)

Tortuguero is een klein dorpje aan de Carribische kust. De naam Tortuguero is afgeleid van het spaanse woord tortugo en dit woord betekent in het Nederlands natuurlijk schildpad. Zo ver waren jullie vast al ;-)
Als je ooit naar Tortuguero wil, ga dan niet als het droge seizoen bijna ten einde loopt. Tenzij dat je weer een hele nieuwe manier van transport wil ervaren. Ik had gedacht dat ik zo ongeveer alles wel had gehad aan vervoer... maar zeg nooit nooit. Op weg naar Tortuguero moet je behalve de bus ook twee uur in de boot zitten. Een boot waar ongeveer 40 personen in kunnen, alleen zaten er afgelopen zaterdag wel 70 mensen in de boot.
Nu komt het raadsel... de helft van de stoelen was toch nog leeg... ra ra hoe kan dat?

Nou, dat is eigenlijk best simpel. Op vier man na, waren alle mannen naast de boot in het water aan het lopen.... om zo de boot verder te duwen :-) weer een hele ervaring zeg maar! Het duurde ook iets langer dan twee uur... bijna vier uur, maar we zijn er gekomen!!

In Tortuguero aangekomen kom ik drie Nederlandse meiden tegen in hetzelfde hostel. Zij vertelden me dat ze later in de avond een toer hadden geregeld om op schildpadden´jacht´ te gaan. Ze vroegen of ik ook mee wilde, natuurlijk! Ook al had ik toen al gehoord dat het een kans was van minder dan 40% (een eigenaar van een tourorganisatie had het zelfs over minder dan 10%)om er een te zien, aangezien dat er weinig schildpadden meer zijn van deze soort. Weinig kans dus :-(
Toch op pad gegaan. Na twee en een half uur over het strand te hebben gewandeld/gerend, de vaart zat er in, was ik het helemaal zat. Er waren meer mensen aan het dubben, gaan we terug of gaan we toch nog even verder...
Toch maar even verder en ja hoor, bingo!! :-) :-) :-) :-)
Een leatherback schildpad van 165cm lang was eieren aan het leggen. Een grote groep toeristen stond erom heen, een jongen daarvan was al 7 avonden op rij meegegaan om er misschien een te zien. Eindelijk dus een voor hem! Maar ook voor mij!! Gewoon geluk!

Na een kwartier dit te bewonderen zei onze gids dat we terug gingen... Ja, ho eens even! Dit is misschien de enige keer dat ik dit zie in mijn leven... dus ik weigerde om mee te gaan. De gids vond toen een andere oplossing, ik kon als het helemaal afgelopen was met de politie agent mee naar huis. Ik mocht dus blijven kijekn hoe deze schildpad haar nest dichtmaakte en terug hobbelde naar zee. Naar mijn gevoel heeft dat maar een half uur geduurd, maar toen ik op mijn horloge keek waren er al drie uur voorbij gegaan!!

De schildpad nog bemoedigend toegesproken toen zij bijna in de zee was, nog even het schild aangeraakt en toen was ze weg.
Ongelooflijk om dit te zien en mee te maken!! Bofkont eerste klas!!

De ochtend daarop nog een toer in een kano gehad, waar de mensen me weer vertelden dat ik heel erg geluk had gehad met het zien van de schildpad. Tijdens de kanotoer ook nog heel veel dieren gezien, zie enkele foto´s. Maar die schildpad zal ik net snel vergeten!!!
Helaas voor jullie mag je van de schildpad geen foto´s maken, dan raakt ze uit haar concentratie en dat willen we niet! De schildpad moet voortleven!!!

Ueh... toch niet zo´n kort verhaal geworden he?? Sorry!

Voor de rest van mijn plannen... Ik neem morgen het vleigtuig naar Belize, om dan over anderhalve week in Cancun (Mexico) te zijn. Suus komt me opzoeken! O,o,o jullie kunnen me ook niet missen in Nederland he ;-)

Maar goed, tot het volgende bericht. Waarschijnlijk uit Belize, er moet namelijk weer eens een nieuw landenvlaggetje bij ;-)

Liefs Neeltje