Waar te beginnen?
Door: Neeltje
Blijf op de hoogte en volg Neeltje
10 April 2008 | Cuba, Havana
In twee weken tijd weer zoveel gedaan, gezien, gehoord en meegemaakt. Hoe begin je zo'n lang (jullie zijn gewaarschuwd) verhaal en wat voor een interessante titel moet je daarbij schrijven!? Een ding opgelost, het is dus geen interessante titel!
In totaal dus net iets meer dan drie weken Cuba waarin de wereld niet meer op de wereld lijkt die je kent. Hoe zou dat ook kunnen? Een land waarin het socialisme (= communisme) centraal staat voor al bijna 50 jaar en een land waarin de meeste inwoners weinig weten van het leven buiten Cuba. Behalve dat het anders is en dat er veel geld is. Tja, die toeristen blijven wel komen naar Cuba in hun gehuurde auto's of in de speciale toeristenbussen. Pa, ma en ik vroegen ons vaak af wat de gemiddelde Cubaan denkt als die weer staat te wachten op vervoer... De toerist scheurt voorbij in die mooie auto's of in die mooie bussen (dat wil trouwens niet zeggen welke beter zijn... die nieuwe auto's of de oude lada's. Die oudjes rijden over een jaar of 5 nog steeds, onze gehuurde auto is denk ik al bijna afgeschreven). Natuurlijk namen wij wel lifters mee, helaas doet dat niet elke toerist. Helaas wel te verstaan, want zo hoor je dingen en kunnen ze je mooi de weg wijzen. Twee vliegen in een klap!
Lifters... zo zal ik nooit vergeten dat er een jonge vrouw bij ons in de auto stapte. Zij is 31, ik ben nu 27. Ze woont nog bij haar moeder, studeert nog. Haar vader is helaas verongelukt een aantal jaar geleden. Ze kletste veel en probeerde vaak haar rappe spaans te vertalen, zowel voor mijzelf als voor mijn ouders. Op een gegeven moment kregen we het over alcoholische dranken. Ik vertelde haar dat mensen in Nederland al jong beginnen met drinken. Ze keek me aan en vroeg of ik ook wel eens wat dronk. Tja, mag niet liegen he... Nadat ik verteld had wat ik wel eens drink, keek ze me aan en fluisterde: ' Mag dat wel van je ouders dan?' Ik heb dat stukje maar niet meteen aan mijn ouders vertaald. De werelden zijn wel heel erg anders. Nou wordt ze ook wel beschermd opgevoed door haar moeder, want ze bleef maar vertellen hoe gevaarlijk het is in Cuba. Daar hebben wij toch niets van gemerkt.
Een andere keer zaten er drie jonge kinderen bij ons in de auto. School was uit! Ze bleven heel irritant doen en ze hadden notabene een lift... Ik hoef vast niet te vertellen dat ze ervan schrokken toen ik mijn juffenstem gebruikte en mijn daarbij behorende gezicht erbij tevoorschijn toverde. De rest van de weg waren ze heel zoet!
In het vorige verhaal al aangegeven wat we allemaal op de snelweg zagen. Dit keer kan ik er 'spookrijders' aan toevoegen! Ja echt!! Twee keer gezien zelfs! Beide keren reden pa en ik gelukkig op de middelste 'baan'. Sta je toch echt heel vreemd te kijken hoor als je dat gebeurt!!
Pa en ik zijn ook allebei een keer aangehouden door de politie. Ik werd aangehouden omdat ik een fietser in de bocht inhaalde. Nou moe, je mag wel spookrijden, maar een fietser inhalen....
Pa werd aangehouden omdat hij een controlepost over het hoofd zag en dus de daarbij dus veel te hard reed. Langs die punten moet je 40 km rijden, anders word je dus aangehouden. Pa werd even vaderlijk toegesproken en mocht toen weer verder. Bij mij was er verder ook niets aan het handje. Mocht ook zo verder rijden. Gelukkig maar!!
In Cuba zijn er heel wat vindingrijke mensen om zo toch maar een centje bij te verdienen. Zo is onze auto in twee weken tijd wel vier keer gewassen! Was toen ook wel nodig hoor, die wegen...
Ook zijn er stadjes waar je de weg niet kan vinden. Oplossing gauw gevonden! Of laat ik zeggen, de oplossing vindt jou. Er komt snel een fietser aan die je de weg wilt wijzen of er hopt een persoon bij je in de auto die je wegwijs maakt.
Natuurlik geef je die mensen dan een kleine fooi, hier leven ze tenslotte van.
Een dag heb ik me dood geergerd aan een Nederlandse miep. Ik kan me er nu ook nog steeds over opwinden. Belachelijk gewoon wat ze deed... Ze fotografeerde namelijk een man en die wilde daar geld voor hebben. Hij was namelijk speciaal aangekleed, had een mooie wandelstok bij zich, stond in een pose en had een dikke sigaar in zijn mond. Dan weet je dus dat je moet betalen... als je dat niet wil, maak je er geen foto van. Maar goed, Miep maakte er een foto van en toen die man naar haar toe kwam weigerde ze natuurlijk. In plaats daarvan lipe ze weg en ging ze tien minuten wachten achter een pilaar.... tot de man weg was... Alleen ging de man niet weg... Dus kwam ze uiteindelijk terug, maar betaald heeft ze niet.
Wat moet je daar nu van zeggen... Behalve dat het belachelijk is!
Maar goed, wat hebben pa, ma en ik allemaal nog in Cuba gedaan?
We hebben onze verjaardag gevierd, nogmaals bedankt voor alles!! Kaartjes, kadootjes, lekkere drop, e mails en e mail kaartjes!! Leuk hoor, voelde me helemaal jarig. Helaas geen taart, volgend jaar maar weer! Tja, je kunt niet alles hebben!
We zijn met een hele oude locomotief meegereden. Geweldig! In Cuba rijdt dit nog gewoon (op hout), elders in de wereld zou dit al jaren in een museum staan! We hebben rondgereden in 'Valle de los Indigenos', waar vroeger alle suikerfabrieken stonden en de vele slaven werkten. We hebben hier ook een wachttoren beklommen, vroeger zaten hier de mensen in die de slaven in de gaten hielden. Rare gewaarwording.
We zijn in Camaguey geweest. Een stadje dat op een vreselijk doolhofachtige manier is gebouwd. Vroeger had dat als bedoeling om de piraten gek te maken, tegenwoordig maakt het de bezoekers gek. Natuurlijk zijn wij ook verdwaald in dit stadje.
In Santiago de Cuba aangekomen. Hier is het 's ochtends stralend weer en 's middags komt het met bakken uit de hemel. Wat te doen in de middag? De eerste dag gingen we naar het rum museum en vervolgens gingen we naar 'Casa de la Trova'. Dit is een gebouw waar ze muziek maken, dag en nacht. Geweldige Cubaanse muziek gehoord!! De dag daarop wilden we eerst naar een ander museum en dan naar Casa de la Trova. Het eerste gedeelte van het plan ging helaas niet door... de werkers in het museum waren namelijk bang dat de vloer smerig zou worden... Nou jij en dan ik! Hmmm, ooit van schoonmakers gehoord... nee dus.
In Santiago de Cuba hebben we ook eens paard en wagen gepakt, in plaats van de normale taxi. Leek mij wel leuk. Pa en ma vonden het gelukkig ook wel leuk. Wel weer een heel avontuur hoor! Zou de bestuurder het paard in bedwang kunnen houden en zou het karretje waar we in zaten wel heel blijven.... En niet te vergeten, de heerlijke regen die ons koud en nat maakte. Maar, ook dit weer overleefd!
Ook zijn we in Baracoa geweest, waar we opo zoek gingen naar de zeekoeien. Helaas niet gevonden, gelukkig wel een heleboel levende krabben gezien en genoten van de mangroven. De man die onze boot roeide leeft hopelijk ook nog steeds... Het was een hele oude man, die inclusief zichzelf, 8 man moest roeien en meer dan 2,5 uur lang...
Terug in Havana hebben we een geweldige voorstelling gezien en hebben ma en ik een sigarenfabriek van binnen gezien. Het moderne slavenwerk van tegenwoordig. In de fabriek werken 600 mensen en ze mogen niet eerder naar huis dan dat ze 110 sigaren hebben gemaakt. Promotie bestaat niet. Heb je ooit op een functie gesolliciteerd, dan blijf je die functie behouden... In de centrale hal van de fabriek staat een grote tafel waar zowel 's ochtends een uur wordt voorgelezen uit de krant en 's middags leest iemand een boek voor. De rest van de tijd hebben ze muziek. Zo vallen de werkers hopelijk niet in slaap. Erg apart om hier rond te lopen. Fototoestellen mochten niet mee naar binnen, maar dat is niet zo raar. Als ik er zou werken zou ik ook niet willen dat er alleen maar foto's werden gemaakt.
Wat betreft de sigaren, pa, ma en ik hebben ze uitgeprobeerd. Lekker maar duur!
Gisteren ben ik weer aangekomen in San Jose, Costa Rica. Pa en ma zijn ook alweer een paar dagen thuis, aan het bijkomen van de vakantie. Ik ga de komende dagen maar weer eens wennen aan alle luxe en niet-luxe van San Jose. Luxe, hiermee bedoel ik de volle winkelschappen in San Jose. ook alle winkels die weer volhangen met kleding en (helaas) op elke hoek van de straat een fastfoodketen. En de niet-luxe, daarmee bedoel ik, het feit dat ik weer in hostels ga slapen. Na drie weken hotels en eigen badkamers zal ik daar wel weer even aan moeten wennen! Haha!
Dat was wel weer genoeg dacht ik zo! Ik zet, of zometeen of morgen, de foto's erop. Je ziet ze vanzelf!
Okiedokie, tot de mail! Ben weer goed bereikbaar, dus laat die mails maar binnenstromen!!
Dikke kus en veel liefs,
Neeltje
In totaal dus net iets meer dan drie weken Cuba waarin de wereld niet meer op de wereld lijkt die je kent. Hoe zou dat ook kunnen? Een land waarin het socialisme (= communisme) centraal staat voor al bijna 50 jaar en een land waarin de meeste inwoners weinig weten van het leven buiten Cuba. Behalve dat het anders is en dat er veel geld is. Tja, die toeristen blijven wel komen naar Cuba in hun gehuurde auto's of in de speciale toeristenbussen. Pa, ma en ik vroegen ons vaak af wat de gemiddelde Cubaan denkt als die weer staat te wachten op vervoer... De toerist scheurt voorbij in die mooie auto's of in die mooie bussen (dat wil trouwens niet zeggen welke beter zijn... die nieuwe auto's of de oude lada's. Die oudjes rijden over een jaar of 5 nog steeds, onze gehuurde auto is denk ik al bijna afgeschreven). Natuurlijk namen wij wel lifters mee, helaas doet dat niet elke toerist. Helaas wel te verstaan, want zo hoor je dingen en kunnen ze je mooi de weg wijzen. Twee vliegen in een klap!
Lifters... zo zal ik nooit vergeten dat er een jonge vrouw bij ons in de auto stapte. Zij is 31, ik ben nu 27. Ze woont nog bij haar moeder, studeert nog. Haar vader is helaas verongelukt een aantal jaar geleden. Ze kletste veel en probeerde vaak haar rappe spaans te vertalen, zowel voor mijzelf als voor mijn ouders. Op een gegeven moment kregen we het over alcoholische dranken. Ik vertelde haar dat mensen in Nederland al jong beginnen met drinken. Ze keek me aan en vroeg of ik ook wel eens wat dronk. Tja, mag niet liegen he... Nadat ik verteld had wat ik wel eens drink, keek ze me aan en fluisterde: ' Mag dat wel van je ouders dan?' Ik heb dat stukje maar niet meteen aan mijn ouders vertaald. De werelden zijn wel heel erg anders. Nou wordt ze ook wel beschermd opgevoed door haar moeder, want ze bleef maar vertellen hoe gevaarlijk het is in Cuba. Daar hebben wij toch niets van gemerkt.
Een andere keer zaten er drie jonge kinderen bij ons in de auto. School was uit! Ze bleven heel irritant doen en ze hadden notabene een lift... Ik hoef vast niet te vertellen dat ze ervan schrokken toen ik mijn juffenstem gebruikte en mijn daarbij behorende gezicht erbij tevoorschijn toverde. De rest van de weg waren ze heel zoet!
In het vorige verhaal al aangegeven wat we allemaal op de snelweg zagen. Dit keer kan ik er 'spookrijders' aan toevoegen! Ja echt!! Twee keer gezien zelfs! Beide keren reden pa en ik gelukkig op de middelste 'baan'. Sta je toch echt heel vreemd te kijken hoor als je dat gebeurt!!
Pa en ik zijn ook allebei een keer aangehouden door de politie. Ik werd aangehouden omdat ik een fietser in de bocht inhaalde. Nou moe, je mag wel spookrijden, maar een fietser inhalen....
Pa werd aangehouden omdat hij een controlepost over het hoofd zag en dus de daarbij dus veel te hard reed. Langs die punten moet je 40 km rijden, anders word je dus aangehouden. Pa werd even vaderlijk toegesproken en mocht toen weer verder. Bij mij was er verder ook niets aan het handje. Mocht ook zo verder rijden. Gelukkig maar!!
In Cuba zijn er heel wat vindingrijke mensen om zo toch maar een centje bij te verdienen. Zo is onze auto in twee weken tijd wel vier keer gewassen! Was toen ook wel nodig hoor, die wegen...
Ook zijn er stadjes waar je de weg niet kan vinden. Oplossing gauw gevonden! Of laat ik zeggen, de oplossing vindt jou. Er komt snel een fietser aan die je de weg wilt wijzen of er hopt een persoon bij je in de auto die je wegwijs maakt.
Natuurlik geef je die mensen dan een kleine fooi, hier leven ze tenslotte van.
Een dag heb ik me dood geergerd aan een Nederlandse miep. Ik kan me er nu ook nog steeds over opwinden. Belachelijk gewoon wat ze deed... Ze fotografeerde namelijk een man en die wilde daar geld voor hebben. Hij was namelijk speciaal aangekleed, had een mooie wandelstok bij zich, stond in een pose en had een dikke sigaar in zijn mond. Dan weet je dus dat je moet betalen... als je dat niet wil, maak je er geen foto van. Maar goed, Miep maakte er een foto van en toen die man naar haar toe kwam weigerde ze natuurlijk. In plaats daarvan lipe ze weg en ging ze tien minuten wachten achter een pilaar.... tot de man weg was... Alleen ging de man niet weg... Dus kwam ze uiteindelijk terug, maar betaald heeft ze niet.
Wat moet je daar nu van zeggen... Behalve dat het belachelijk is!
Maar goed, wat hebben pa, ma en ik allemaal nog in Cuba gedaan?
We hebben onze verjaardag gevierd, nogmaals bedankt voor alles!! Kaartjes, kadootjes, lekkere drop, e mails en e mail kaartjes!! Leuk hoor, voelde me helemaal jarig. Helaas geen taart, volgend jaar maar weer! Tja, je kunt niet alles hebben!
We zijn met een hele oude locomotief meegereden. Geweldig! In Cuba rijdt dit nog gewoon (op hout), elders in de wereld zou dit al jaren in een museum staan! We hebben rondgereden in 'Valle de los Indigenos', waar vroeger alle suikerfabrieken stonden en de vele slaven werkten. We hebben hier ook een wachttoren beklommen, vroeger zaten hier de mensen in die de slaven in de gaten hielden. Rare gewaarwording.
We zijn in Camaguey geweest. Een stadje dat op een vreselijk doolhofachtige manier is gebouwd. Vroeger had dat als bedoeling om de piraten gek te maken, tegenwoordig maakt het de bezoekers gek. Natuurlijk zijn wij ook verdwaald in dit stadje.
In Santiago de Cuba aangekomen. Hier is het 's ochtends stralend weer en 's middags komt het met bakken uit de hemel. Wat te doen in de middag? De eerste dag gingen we naar het rum museum en vervolgens gingen we naar 'Casa de la Trova'. Dit is een gebouw waar ze muziek maken, dag en nacht. Geweldige Cubaanse muziek gehoord!! De dag daarop wilden we eerst naar een ander museum en dan naar Casa de la Trova. Het eerste gedeelte van het plan ging helaas niet door... de werkers in het museum waren namelijk bang dat de vloer smerig zou worden... Nou jij en dan ik! Hmmm, ooit van schoonmakers gehoord... nee dus.
In Santiago de Cuba hebben we ook eens paard en wagen gepakt, in plaats van de normale taxi. Leek mij wel leuk. Pa en ma vonden het gelukkig ook wel leuk. Wel weer een heel avontuur hoor! Zou de bestuurder het paard in bedwang kunnen houden en zou het karretje waar we in zaten wel heel blijven.... En niet te vergeten, de heerlijke regen die ons koud en nat maakte. Maar, ook dit weer overleefd!
Ook zijn we in Baracoa geweest, waar we opo zoek gingen naar de zeekoeien. Helaas niet gevonden, gelukkig wel een heleboel levende krabben gezien en genoten van de mangroven. De man die onze boot roeide leeft hopelijk ook nog steeds... Het was een hele oude man, die inclusief zichzelf, 8 man moest roeien en meer dan 2,5 uur lang...
Terug in Havana hebben we een geweldige voorstelling gezien en hebben ma en ik een sigarenfabriek van binnen gezien. Het moderne slavenwerk van tegenwoordig. In de fabriek werken 600 mensen en ze mogen niet eerder naar huis dan dat ze 110 sigaren hebben gemaakt. Promotie bestaat niet. Heb je ooit op een functie gesolliciteerd, dan blijf je die functie behouden... In de centrale hal van de fabriek staat een grote tafel waar zowel 's ochtends een uur wordt voorgelezen uit de krant en 's middags leest iemand een boek voor. De rest van de tijd hebben ze muziek. Zo vallen de werkers hopelijk niet in slaap. Erg apart om hier rond te lopen. Fototoestellen mochten niet mee naar binnen, maar dat is niet zo raar. Als ik er zou werken zou ik ook niet willen dat er alleen maar foto's werden gemaakt.
Wat betreft de sigaren, pa, ma en ik hebben ze uitgeprobeerd. Lekker maar duur!
Gisteren ben ik weer aangekomen in San Jose, Costa Rica. Pa en ma zijn ook alweer een paar dagen thuis, aan het bijkomen van de vakantie. Ik ga de komende dagen maar weer eens wennen aan alle luxe en niet-luxe van San Jose. Luxe, hiermee bedoel ik de volle winkelschappen in San Jose. ook alle winkels die weer volhangen met kleding en (helaas) op elke hoek van de straat een fastfoodketen. En de niet-luxe, daarmee bedoel ik, het feit dat ik weer in hostels ga slapen. Na drie weken hotels en eigen badkamers zal ik daar wel weer even aan moeten wennen! Haha!
Dat was wel weer genoeg dacht ik zo! Ik zet, of zometeen of morgen, de foto's erop. Je ziet ze vanzelf!
Okiedokie, tot de mail! Ben weer goed bereikbaar, dus laat die mails maar binnenstromen!!
Dikke kus en veel liefs,
Neeltje
-
11 April 2008 - 09:35
Geer:
Hee Neeltje,
Ik hoorde van pa en ma dat je niet alleen heel veel levende krabben hebt gezien maar vooral heel veel dode!! Waarvan jij er ook aardag wat hebt doodgereden, haha!! Dierenbeul!! Enne, over die sigaren, ik heb er nu ook een geprobeerd (een kleintje dan) maar ik vond het niet lekker hoor. Ook wel grappig, ik heb nog nooit gerookt en dan komen je ouders terug van vakantie uit Cuba en dan vraagt je moeder of je een sigaartje wil. Haha, gelukkig raak ik niet verslaafd, bah!! Nou veel plezier in San José!
Héél veel liefs! -
11 April 2008 - 10:55
Elianne:
Hey Neeltje,
Fijn om te lezen dat je het nog steeds prima naar je zin hebt!!
Ik ben inmiddels alweer thuis, en ik zou zeggen JE MIST ER NIKS AAN!! Je bent een toppertje, en ik wens je nog veel safe traveling toe en loads of fun ;)
Doeggg ciao XXX -
11 April 2008 - 11:16
Janette:
Neeltje als je ooit weer naar Cuba gaat met een verjaardag en je wilt gebak hebben, vraag het dan in het hotel bij de receptie, of ze je 1 kunnen bezorgen, kost je ongeveer 10 cuc, zelfs als je in een casa particular zit, kan je de casa eigenaar erna vragen en ze doen hun uiterste best om je 1 te bezorgen zelfde prijs meestal.
Con un saludo atento
Janette -
11 April 2008 - 13:04
Neeltje:
Bij het een na laatste bericht heb ik bij de reacties nog wat geschreven, reactie 31 en 32. Ik zou zeggen, check it out!! Het gaat over hulp aan het vrijwilligerswerk in Bolivia. Dat wat ik onder andere ook heb gedaan. Lees het even!! Dank!
xx Neeltje
ps. Wie kan me het verschil vertellen tussen een hagedis en een salamander?? -
11 April 2008 - 16:07
Esther:
Hoi Neeltje,
Want een enorm lang en leuk verhaal. Maarre waar gaat de reis nu nog verder naar toe. Je hebt nu nog maar 2,5 maanden...welke landen ga je nog bezoeken?
Ik heb voor je je vraag ff gegoogled. Hier komt meer info over hagedissen en salamanders.
Hagedissen (Lacertilia) zijn een groep van reptielen, waarvan de meeste soorten klein blijven en bodembewonend zijn. Met bijna 5000 soorten vormen de hagedissen de meest diverse groep van alle reptielen.De bouw van een hagedis, het flexibele skelet en de gespierde ledematen zijn de oorzaak dat een groot aantal soorten behoorlijk snel is. Enkele soorten halen een snelheid van 24 kilometer per uur, wat ze niet onderdoet voor (warmbloedige) zoogdieren met een gelijke massa en lengte. Vanwege de afwijkende energiehuishouding houden hagedissen dergelijke snelheden echter maar korte tijd vol.
Hagedissen zijn er in verschillende vormen en maten: er zijn grote en kleine hagedissen, soorten met krachtige poten en soorten zonder pootjes. De kleuren en de diverse lichaamsaanpassingen kunnen heel verschillend zijn, hagedissen kunnen stekels, kammen of soms zelfs hoorntjes hebben. Ook de levenswijze varieert sterk, dit hangt vaak samen met de groep waartoe een soort behoort.
Salamanders (Caudata) zijn een orde van de amfibieën. Vroeger werd ook wel de naam Urodela gebruikt, maar deze is verouderd. Salamanders hebben een aantal gemeenschappelijke kenmerken. Alle soorten hebben een langwerpig lichaam, relatief kleine pootjes en een staart die minstens een derde van de lichaamslengte beslaat. Er bestaan zowel landbewonende als in het water levende salamanders.
Veel soorten salamanders zoeken voor de voortplanting het water op, maar verder zijn het grotendeels landdieren. Vrijwel alle soorten komen in oppervlaktewater uit het ei als larve en metamorfoseren ook in het water, slechts enkele soorten zijn eierlevendbarend. Alle salamanders leven op vochtige plekken en ze zijn ook het meest actief bij vochtig weer. In tegenstelling tot hagedissen, waar salamanders morfologisch op lijken en er soms mee verward worden, hebben ze geen schubbenhuid en zijn vaak zeer gevoelig voor uitdroging.
-
11 April 2008 - 16:11
Maylang:
Leuk berichtje weer. Ik ben vandaag met een vriendin naar Dordrecht geweest! Wat anders dan Havana, maar verrassend leuk. Veel oude Hollandse huisjes en geveltjes.Ach zo kom ik ook nog es ergens.(nog 2 weken, dan zit ik in de grieksezon, zonder kinderen.Heerlijk) ciao May -
11 April 2008 - 19:01
Pa:
Hallo Neeltje, vanuit een veel te koud nederland een reactie van mij, je hebt mooie foto's bij je bericht geplaatst als je die terug ziet leeft het verhaal nog meer. Ben alweer druk met mijn vrijwilligerswerk. Ben nog niet toegekomen aan het zoeken naar een nieuwe reisbestemming maar dat zal op korte termijn best gaan lukken. In je verhaal ben je vergeten te vertellen dat we de kaarten voor de zondagse voorstelling konden regelen via een "mooie travestiet" hij dacht een slaatje te slaan uit de aanwezigheid van nederlanders, goed dat we officiele kaarten hebben gekocht en dus hebben kunnen genieten van een indrukwekkende show, hij was helemaal geweldig en het deel na de pauze deed in elk geval mij wel even schamen over wat wij als christenen uit europa onze medemensen uit afrika hebben aangedaan. en daarmee zijn wij erg welvarend geworden en zij zijn arm en onderdrukt gebleven.
Jammer is het ook om te zien dat met name de amerikaanse boycot het land alleen maar verder in de put helpt. Het communisme in cuba heeft toch echt een ander gezicht dat in het voormalige oostblok. Je ziet dat aan het onderwijs 97 procent kan lezen en de goede gratis gezondheidszorg. 2 goede prioriteiten en voor de rest is gewoon geen geld
dit alles heb je ook gezien maar is wellicht een aanvulling voor de lezers van jouw verhaal.
liefs van ons -
12 April 2008 - 08:40
Nicole:
Tja Cuba is geweldig..... gelukkig hebben jullie dit ook zo ervaren en nu mag er volop internet en mobiele telefonie dus het "echte" Cuba zal snel verdwijnen... mooi op tijd dus...
Krijg wel onwijze heimwee zo hoor!! Ben nu pas een weekje thuis en wil alweer weg!! Erg he.... Maar geniet jij in ieder geval nog maar voor 2. Ik lees je verhalen met veel plezier en toi toi toi met wennen ;);)
Buen viaje!!! -
12 April 2008 - 14:17
Ingrid En Hans:
feliz cumpleanos, amiga.
besos y hasta luego. -
12 April 2008 - 15:41
Marieke:
Ha Neeltje!
het heeft even geduurd, maar dan heb je ook weer wat! Een mooi verhaal en weer prachtige foto's! Goed om te lezen en zien dat alles nog goed gaat daarachter!
Hier in Nederland is de lente langzaam aan het binnen sluipen! We hebben al wat mooie zonnige dagen gehad, alleen mag de temperatuur nog wel wat hoger! En tja, vandaag ook weer wat regen, maar ja, het is en blijft Nederland!
Nou, heel veel plezier met alles wat je nog gaat doen, en ik lees wel weer als je wat achter hebt gelaten!
Groetjes Marieke -
13 April 2008 - 18:11
Merel:
Haha, ik moest ook even lachen bij het "we hebben ook 'levende' krabben gezien"...aaaaah -
15 April 2008 - 17:25
Mama:
Hallo dochter,
Weer terug in je oude ritme?
Hier inmiddels wel, Vesa is weer opgeknapt v.d.waterpokken en gaat weer naar school.De vakantie was indrukwekkend en gaaf,net zo als het weerzien met jou.
Het laatste nieuws;je moet 3 juli om 14.00 uur bij de tandarts zijn.Leuk he!
We horen of schrijven elkaar nog,nog veel plezier.Doooeeeei;Ma -
16 April 2008 - 08:46
Lizet:
He Neel,
Geweldig om te zien dat de natuur zich nog steeds nix aantrekt van de politiek.
Je dagen zijn geteld... Ben inderdaad ook benieuwd wat je nog gaat doen.
Liefs Lizet
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
