Het ´eind van de wereld´!!

Hola lieve mensen,

Tja... Jullie zijn het niet gewend van mij om zo kort achter elkaar een bericht van mij te krijgen... Maar het is puur uit eigenbelang :-) Aangezien ik op mijn landkaartje ( onder profiel) ook een lijn naar Ushuaia wil zien... hahaha!

Geertje en ik hebben ons de afgelopen dagen prima vermaakt in Ushuaia.
We moesten natuurlijk weer wachten op mijn bagage op het vliegveld... :-( Na lang wachten besloot ik maar eens te informeren bij een balie van Aerolineas Argentinas. En wat lag daar.... mijn tas. Heeft mijn tas besloten om maar een vliegtuig eerder te nemen :-( En ik maar wachten, voor niks!

In Ushuaia is het in de zomer (nu dus) ongeveer 21 uur licht. De zon gaat rond 00.00 uur onder en komt om 03.00 uur weer op. Erg vreemd om mee te maken, maar wel weer erg leuk!
We zijn dus dinsdagavond aangekomen. Woensdag hebben we ´s middags een boot genomen naar het Beagle kanaal. Hier zijn we uitgestapt bij een eiland waar we een mooie wandeling hebben gemaakt en wat mooie vogels hebben gezien. Vraag me niet naar de naam, weet alleen dat ze niet in Nederland voorkomen ;-)
Verder gevaren en toen kwamen we langs een eilandje waar de familie van de pinguin woont. Ze zien er precies hetzelfde uit, ze waggelen ook hetzelfde, met een groot verschil. Ze kunnen wel vliegen. Op hetzelfde eilandje leven ook zeeleeuwen. Die dus ook nog even gespot! Nou ja, ze klommen speciaal voor ons naar boven. Erg mooi om te zien!

Hoewel het hier zomer is kan het ook erg koud zijn.... brrr. Op de boot bevroren we zo onderhand, maar natuurlijk hebben ze op de boot ook extra jassen, die Geer en ik dan ook hebben aangetrokken! Erg charmant!

Gisteren hebben we een toeristisch treintje naar het Nationaal Park genomen. Zei ik een paar dagen vantevoren nog tegen Geer dat ik zo weinig Japanners had gezien... Gisteren zat onze coupe er helemaal vol mee :-( Hahaha.

Wat er toen gebeurde, nadat we het treintje namen, laat ik aan Geer over!

Veel liefs en een knuffel, Neeltje!

Hoi!

De trein stopte ergens middenin het Nationaal Park en we kwamen al snel op een kruising uit, er stond een bord met de mogelijkheden. Natuurlijk gingen wij de kant op waar niks was, geen busstop, geen dorp, alleen maar water. Maar wat was het prachtig!! We hadden een schitterend uitzicht over het Beagle kanaal. Al gauw kwamen we een wandelpad tegen met gele paaltjes en besloten die te volgen.
We zijn al eens eerder begonnen aan een tocht (in Noorwegen) waarbij we van te voren geen idee hadden waar we aan begonnen. Dit was weer zoiets, gelukkig hadden we dit keer genoeg water, een mueslireep en goede schoenen!
Na ongeveer 30 minuten stelde Neel voor om nog een klein stuk te lopen en dan om te draaien, ik vond dat we gewoon door moesten lopen, we zouden vanzelf wel ergens uitkomen.
Na 90 minuten vond Neeltje het welletjes, zij wilde terug lopen. Ondertussen hadden we trouwens van bizar mooie uitzichten genoten en een paar keer behoorlijk geklommen. Ik was bang dat het einde van het pad nog maar een klein stuk was en dat we voor niks 1,5 uur terug zouden lopen. Na nog eens 10 minuten verder besloten we dan toch maar om terug te lopen, bang om de laatste bus te missen. En toen kwamen we 4 backpackers tegen die ons vertelden dat we ongeveer halverwege waren (nadat we overigens minstens 3 kwartier niemand! hadden gezien) Toen zijn we toch maar verder gaan lopen! Het bos was waanzinnig, de foto´s laten het zien.

Morgen op naar El Calefate!

Heel veel liefs Geertje