Eindelijk!

Hola!

Daar zit ik dan hoog en droog in Ecuador! Het is hier volop winter en ik ben al een keer goed verbrand. Terwijl ik helemaal niet veel in de zon loop, het is hier gewoon veel te heet! In de namiddag komen de wolken en af en toe een spatje regen. Dat mag nog!

Ik ga proberen om de mails nooit te lang te maken, maar weet niet of me dat gaat lukken.... Dus neem de tijd als je mijn berichten leest!

Ik begin even bij afgelopen woensdag, de laatste dag op school en vervolgens heerlijk nog even bij Dunya gegeten met pa, ma, Geertje en Susan. School was vreemd, om half een ging de bel, er stonden veel mensen om me een hand te geven en ik moest de kinderen naar buiten dirigeren. Dat gebeurde met de tranen in mijn ogen. Vervolgens afscheid van de collega's en een collega riep nog naar me dat ik niet met de fiets moest vallen. Had namelijk nog wat spullen bij me.... Wat doe ik, 3 uur later...Ik besluit toch om het Rotterdamse asfalt van dichtbij te bekijken.... Niets gebroken, heb nu alleen nog wat andere voorlopig tastbare herinneringen aan mijn laatste dag Rotterdam. Ook leuk toch?

Donderdag op naar Schiphol, samen met pa, ma en Geertje. Even wat problemen met het ticket, maar ik ben in Ecuador!! Afscheid was even moeilijk, wanneer zie je iedereen weer.... Eenmaal in het vliegtuig, overheerst het gevoel van blijdschap en spanning. Eindelijk!!
In Quito stond Nicole te wachten, verder gelijk naar bed gegaan. Het is een mooi hostel met lekkere bedden en ... helaas ook een koude douche. Heb ik ook weer gehad zeg maar!

De afgelopen nachten heb ik nog wat last van een jetlag gehad, maar ik ben er nu zo goed als overheen. Niet meer midden in de nacht wakker, lekker! Het tijdsverschil is 7 uur. Ik dacht 6, maar dat is het ook niet. Dus dat betekent dat het bij mij nu rond 16.00 uur is en bij jullie 23.00 uur

Ecuador is een land met een grote, aardig moderne hoofdstad. Er is gigantisch veel armoede, maar er zijn ook een heleboel rijke ecuadorianen. Het verschil is erg groot. Dit zie je in meer landen! De mensen zijn over het algemeen heel vriendelijk, maar 's avonds doe je alles met de taxi... anders ben je niet goed wijs.

In het hostel zitten ontzettend veel amerikanen en australiers, maar toch ook enkele europeanen. Op zaterdag met Nicole en een amerikaanse naar Otavalo geweest en op zondag met twee andere europeanen naar de evenaar. Tja, je moet je soms ook als een echte toerist gedragen!

Otavalo is een dorpje, 2 uur rijden met de bus hier vandaan. Op zaterdag hebben ze daar een ongelooflijk grote markt. Erg leuk om te zien. Veel mensen in klederdracht, veel souvenirs om te kopen, maar ook een heuse veemarkt.

Gisteren naar de evenaar. Is me dat even vreemd. Als je de bus uit komt, zie je een gigantisch groot park met een groot monument waar je dan automatisch naar binnen gaat, entree betaald etc. Je ziet daar op de grond de lijn van de evenaar en maakt natuurlijk de bijbehorende foto's. Aan het eind van de middag, nadat je gezellig naar muziek en dans hebt gekeken en geluisterd ga je het park uit. Van andere reizigers hoor je dat er nog een klein museum is, aan de linkerkant waar je echt naar toe moet. Dus wij naar links, er staat niets aangegeven... zien we inderdaad een zandpad dat naar een museum leidt. Wij naar binnen. Wat schetst onze verbazing. Negen jaar geleden, met GPS, is precies gemeten waar de evenaar ligt. Ja, in dat hele kleine museum ja. Waar bijna geen hond komt, want iedereen gaat naar dat grote monument toe!
Echt een aanrader, want op de evenaar kun je trucjes doen, die je nergens anders ter wereld kan doen. Zoals een ei laten balanceren op een spijker....
Erg interessant dus en leuk!

Vandaag heb ik mijn eerste spaanse les gehad. Ik ben gelijk in het diepe gegooid, heb namelijk een lerares die nauwelijks engels praat. Aan de ene kant is dat moeilijk, aan de andere kant is het wel een hele uitdaging! De komende week volg ik spaanse lessen en dat zal ik nog wel vaker doen dit jaar!

Volgende week ga ik naar de jungle... Ik... die bang is voor alles wat kruipt en vliegt... ik heb gisteren in het museum zelfs opgezette insekten gezien die in Ecuador leven... zoals een spin die net zo groot is als je hand. Dat moet toch genoeg zijn om niet te gaan, maar goed, ik ben maar een keer in de jungle. Moet het toch gezien hebben.... Ik ga er met angst en beven naar toe, ben mezelf nu al aan het afvragen wat ik mezelf aan ga doen. Maar misschien kom ik wel over mijn fobie heen... Dan heb ik er de rest van het jaar geen last meer van... Zou ook wel fijn zijn toch?

Oke, dat was het voor nu. Het volgende bericht zal wel na de jungle komen!
Trouwens er waren nog wat mensen die zich af vroegen of ze alleen via deze site kunnen reageren. Dat kan, maar het kan ook gewoon via mijn hotmail account. Voor als je iets geheims wil vertellen... haha. Of gewoon een lange mail natuurlijk. Dat doe je niet snel via deze site!

Heel veel liefs en een knuffel van Neeltje